nie wierzę...

Po prostu nie mogę w to uwierzyć. Jestem SAMA w domu. Sama samiuteńka. Już nie pamiętam kiedy ostatni raz miał miejsce ten stan, jakże miły i potrzebny dla równowagi umysłu. Mr. G zabrał oba babiszonki ze sobą na działę, a ja mam cisze.... spokój.... nadal w to nie wierzę. Ciągle mam wrażenie, że zaraz mnie poderwie płacz budzącej się Kini, albo kolejne lenuśkowe mamooooo. Kocham moją ekpię, ale taka chwila gdy człowiek jest sam ze sobą była mi już bardzo potrzebna, dla dobra mnie i innych :D

Ostatnio pisałam,że szukamy materiałowego doktora i znalazłyśmy dzięki pewnej Piegowatej pani. Ta pani rozpuściła wici i dowiedziała się, że materiałowy doktor, którego ma na stanie, wcale nie jest doktorem, tylko.... weterynarzem. Dała cynk no i mamy swój paket.

Zanim zostałam sama  w domu  doktor Lena zbadała mnie i wypisała mi receptę.  

Dziewczyny swojego nowego weterynarzo-doktora uwielbiają. Zastosowań sprzętu znajdują ogrom. Kinia najchętniej używa strzykawki lub termometru jako gryzaka na zębole (uwaga: mamy 3 ząb, dolna prawa jedynka). Lena z kolei bardzo dokładnie opatruje wszelkie Kinuśkowe rany, a to gipsik założy, albo kołnierzem obandażuje stłuczoną głowę Kingi....

Grunt, że obie dobrze się bawią, a mr. G i ja mamy z nimi ubaw po pachy.
Tak więc chłonnę ciszę i zdrowieje, przecież jestem pod opieką  dwóch najwspanialszych lekarek pod słońcem :)